ALİM ŞENTÜRK KİŞİSEL AĞ SAYFASI - WWW.ALIMSENTURK.COM.TR
Günün Sözü: “Hiçbir miras dürüstlük kadar zengin değildir.” William Shakespeare
Ama bu hikayeden henüz haberdar değilim. Bir gün o da anlatılacak. Doğumumdan belli bir yaşa kadar olan evreyi sadece dinleme fırsatı buldum birçoğumuz gibi. Yine de genel olarak "di"li geçmiş zaman ile yazacağım. Çünkü anlatılmış bir geçmiş zaman bile olsa, yaşanmışlığın verdiği bir görülen geçmiş zaman duygusu taşıyor...
7 Ocak 1984'de Ankara'da doğdum. Aslında nüfus kayıtlarına göre doğum yerim Bayburt. Doğumumdan sonra kısa bir süre Bayburt'ta kaldım. Babamın ve amcalarımın çalışma hayatına Ankara'da devam etme kararı ile birlikte, küçük yaşta ailemle birlikte Ankara'ya geldim. Çocukluğum ve eğitim hayatım da Ankara'da geçti. Memleketimi -Bayburt- küçük, şirin "vilayeti" yazdan yaza görüyorum artık. Hatta son yıllarda yazın da ziyaret etmez oldum. Büyüdükçe uzaklaşıyoruz sanırım, doğarken ne kadar yaklaşabildiysek... Bir de ölünce yaklaşmak istiyoruz, beni köyümün yağmurlarında yıkasınlar, topraklarında gömsünler diyoruz. Doğarken ve ölürken memleketimizle en büyük meselemiz. Aradaki devre herkes için farklı bir hikaye.
Ana okuluna gitmedim hiç. Gitmeyi isterdim aslında. Çoğumuz okulu seviyoruz ama sınavları ve ödevleri sevmiyoruz, işte ana okulu tam da istediğimiz türden, sevilebilecek bir yer. Ama bunu gerçekten görme şansım olmadı hiç. Okula erken başladım ama boyum kısa diye almadılar. Aslında yaşım tutmuyor diye almadılar ama tabi en büyük zevki beni kızdırmak olan kuzenime göre tek sorun boyumdu. Satıkadın İlkokulu'nda geçen ilk 5 yıllık eğitimim sonrası Anadolu Lisesi sınavı ile 7 yıl boyunca okuyacağım Atatürk Lisesi'ni (Sıhhiye) kazandım. Bu arada, dersane bağımlılığımız da bu sınav öncesi başlamıştı bile, Arı Dersanesi ile.
Atatürk Lisesi, asırlık okulum, benim için bir dönüm noktasıdır diyebilirim. O kadar çok şey varki liseden, hayatımda kilometre taşı sayılabilecek. İngilizce hazırlık, ortaokul ve lise toplam 7 yıl. Düşünüyorum da, ne çok zamanım geçmiş yaşlı okulumda. Okulumda okumayan bir kişiye bile "Taş Mektep" kitabını yazdıracak kadar çok şeye sahip. Unutulmaz anıları nasıl da unutmuşum, bir an düşününce çok üzüldüm. Lisemi daha uzun ve ayrıntılı bir şekilde ayrı bir bölüm olarak anlatmalıyım belki de..
Sonra Atılım Üniversitesi. Bu arada yine dersaneleri atlamayalım, eğitimimizin en önemli! parçaları onlar. Arı'dan sonra sırasıyla, Başkent Güvenç, Betem, Uğur ve Tümay dersanelerine gittim. Fen lisesi, üniversite hazırlık ve derslere yardımcı. Hiçbir alanda bizi yalnız bırakmıyor dersaneler!
Üniversitem ile devam edelim biraz da. Az değil, orada da 3 yılım geçti. Ve daha da devam ediyor. Endüstri Mühendisliği okuyorum ve bölümümü seviyorum. Yalnız, girdiğim tarih dün gibi aklımda değil ama bu 3 yıl çok hızlı geçti kesinlikle. Aslında okul devam ederken bitmek bilmiyor da, bitince de çok çabuk bitmiş oluyor. Zaman işte, hem her şeyin ilacı hem de en kalleşi. Ama gerçekten de çok hızlı geçiyor zaman. Bu 3 yıla çok şey sığdırmayı başardığımı düşünüyorum. Özellikle Endüstri Mühendisliği Öğrenci Kulübü ile tanıştıktan sonra da hayatımda büyük değişiklikler oldu. Aslında ben değişime hazırdım ve kulüp de vesile oldu. Yine hayatımda ve çevremde değişiklikler yaptım. Yeni kilometre taşları vardı artık. Başarı beni bekliyordu. Derslerde de başarılı olabilirdim, kendime o konuda da güvenirim. Ama ben lisenin sonlarında da yaptığım gibi dersten başka her şeyi daha çok tercih eder oldum. Kulüp yöneticiliği ile artık alışkanlıklarımın birçoğu değişmişti. Zamanımı ayırdığım şeyler tamamen farklılaşmıştı. Eğer kendime güzel bir uğraş bulamasaydım, diğer birçok Atılım öğrencisi gibi üniversitemi sevmediğimden dert yanacaktım. Ama kulüp o kadar büyük bir boşluğu doldurdu ki dert yanmaya fazla zaman kalmadı. Ve üniversitemi sevmemi sağladı. Bir kitapta okuduğum Napolyon hikayesi daha anlamlı olmuştu benim için. Napolyon, arkasında Fransız ordusu yeni topraklar fethetmeye devam ederken, ele geçirdikleri küçük bir köyde duruyor. Etrafına bakıyor ve diyor ki: "Fransa'da 2. olacağıma, bu köyde 1. olmayı tercih ederim."
Belki üniversite ve kulüp ile de ayrı bir bölüm yazmam gerekiyor. Ama zaten günlüğüm, yazılar ve haberler büyük ölçüde onlarla ilgili olacaktır..
Şimdilik burada bitirelim. Çünkü uzadıkça yazılı özgeçmiş sıkıcı olacaktır. Bunun yerine "Fotoğraflarla Dünden Bugüne Alim Şentürk" sayfasını hazırlıyorum. Daha zevkli bir özgeçmiş olacağına eminim... Ama şu an yapımı sürüyor.
Ayrıca yine bu bölümün alt başlıklarından benimle ilgili genel bilgilere ve 2005 yılından bu yana yaptığım birçok şeyi yazdığım etkinlik takvimime ulaşabilirsiniz.
Ayrıca resmi iş başvurularında istenen türden özgeçmişime (Türkçe) buradan ulaşabilirsiniz!
Özgeçmişlerimiz de artık Avrupa Birliği'ne uyumlu. İngilizce AB uyumlu özgeçmişim için tıklayın!
İngilizce özgeçmişim için tıklayın!
